Melihat orang berpegangan tangan...."Dah kahwin ke?"
Nampak berdua-duaan di atas motor...."Suami isteri ye?"
Terperasan kelibat di restoran, suap-menyuap...."Ehm...tak segan eh?"
(padahal dalam hati..."Ehmmmm..jeleznye..."
Lambaian si gadis pada jejaka di dalam kereta...."Bestnye ada orang hantar..."
Balik ke bilik, terkedang di atas katil sambil tutup muka dengan bantal...."Bestnye kalau ada orang yang sayang kat aku..."
Baca novel cinta...."Takde pun orang yang nak kat aku macam heroin ni...huhuhu"
Bila berkumpul cik kiah cik minah...."Kenapalah kita ni je yang single lagi...orang lain semua dah ade..."
(toink....starlite kat dahi...beseeee dia cakap cam tu)
(toink....starlite kat dahi...beseeee dia cakap cam tu)
Bila difikir-fikirkan balik....baru aku tersedar....dah tua besar rupenye aku....
Hai la.......................................................
Ehmmm.........dah makin berusia....
Persoalan hati dan perasaan dah macam jadi perkara wajib pulak...
Balik kampung, saudara mara bertanya..."Yang ni bile pulak?"
Bersua kawan-kawan lama...."Dengan siapa sekarang?"
Bersama sahabat susah senang...."Sedihnye rase....kite je yang takde lagi..."
Mak pula kata...."Belajar dulu...kerja...baru pikir pasal kahwin..."
Kalau dah kiri kanan tanye...bercakap...
macam mane nak elak daripada berfikir??
mesti terpikir punya...
tak banyak, sikit....
Tapi kan mak................camne nak pikir pasal kahwin kalau calon pun takde??
Kalau dah kiri kanan tanye...bercakap...
macam mane nak elak daripada berfikir??
mesti terpikir punya...
tak banyak, sikit....
Tapi kan mak................camne nak pikir pasal kahwin kalau calon pun takde??
hallamak............pekebende yang aku merepek ni??
aku sebenarnye nak cakap....pasal.........
kahwin masa belajar.....
tetibe jadi sesi meluahkan perasaan pulak...adoyaiii
trend di sini.....
(trend ke??)
kahwin masa belajar....
especially students yang sama course dengan aku...
bak kata sahabat aku...
"batch senior kite..yang kahwin awal...yang baik2...alim...."
"batch kite....yang kahwin awal....yang cantik..."
"Kite??"
betul ke kahwin masa belajar bagus?
baik?
patut untuk dilakukan?
ehmm.....
ade orang kata....
kahwin masa belajar....
bagus....
sebab...
dapat mengelakkan kita daripada buat maksiat...
zina....
perkara-perkara yang tak baik...
dapat jaga diri...
ade orang kata lagi....
kahwin masa belajar.....
baik......
sebab...
perkahwinan tu permulaan pada kejayaan....
kejayaan seorang lelaki kerana ada wanita di belakangnya...
kejayaan seorang wanita??
hehe...
ade orang kata pulak...
kahwin masa belajar....
baguss!!
tengok...)))
mase sebelum kahwin...
cgpa biasa2 je...
lepas kahwin...
fullamak......
mantoopppp!!!!
ade orang lain kata....
kahwin masa belajar....
elok...
sebab masa ni la kita pilih yang terbaik
kita dah jumpa ramai orang
banyak pilihan
so...pilihan kita insyAllah yang terbaik
sekufu
setaraf
kalau dah keje
kan pilihan makin kurang.....
ehmmm....nak tau apa kata aku?
aku kata....
aku tak bersedia
nak pegang dua tanggungjawab besar serentak
belajar dan kahwin
berat tu....
kawan aku balas
"kalau nak kata tak sedia...
semua orang tak bersedia
sampai bila-bila pun kita tak bersedia"
tapi....
kan aku masih belajar lagi...
aku nak tumpukan pada study
kawan aku balas
"belajar sampai mati pun tak abis"
aku pikir....
hanya orang yang betul-betul kuat
yakin
boleh kahwin masa belajar
yelah...
nak pegang tanggungjawab
pelajar
suami/isteri
potentially parent
berat..berat
persediaan pun kene kukuh...
spiritually (religious aspect)
physically
mentally
emotionally
psychologically
macam mane nak mengemudi hidup bersama
kalau diri sendiri masih tak mampu
kawal perasaan
terima kritikan
bertolak ansur
memahami masalah orang lain
berkorban
kawal rajuk
memahami perasaan orang lain
bahagi-bahagikan kasih sayang (bukan untuk bermadu ye!!)
macam-macam lagilah perkara
wajib
to be taken into consideration!
untuk buat kita
sampai tua!
cinta saja tak cukup
untuk buat kita
bahagia
gembira
tenang
senang sampai tua!
berkahwin bermakna
akan bergelar ibu bapa
kalau dengan perangai kawan-kawan pun dah tak tahan
naik angin
tak boleh bersabar
macam mana dengan anak-anak nanti?
nak layan kerenah diorang
24/7
ni`mah
rahmah
jambatan menuju syurga
taman kebahagiaan
jadi
kalau kita berkahwin
tapi serasa hidup
penuh duka
air mata
bagai meniti jalan ke neraka apakah maknanya perkahwinan tu??
memang perkahwinan itu satu proses
mematangkan diri
menguatkan hati
teori tanpa praktikal
tidak bermakna...
seperti perkahwinan
segala dugaannya
cepat atau lambat
harus ditempuhi
mematangkan diri
menguatkan hati
teori tanpa praktikal
tidak bermakna...
seperti perkahwinan
segala dugaannya
cepat atau lambat
harus ditempuhi
belajar sambil mengalami
tapi
apa salahnya bersabar
apa salahnya bersabar
dan jadikan the first step
satu langkah yang bermakna...
kita melangkah dengan yakin
dengan penuh bersedia
ilmu di dada
psikologi dan emosi yang stabil
supaya
kita sama-sama
melangkah
ke taman bahagia
meniti jambatan ke syurga
(perghh...cakap cam expert..
dush x3...)
dush x3...)
tapi semuanya kembali kepada individu
kalau mampu
bersedia
buat ape tunggu lagi??
ye tak??
pasangan
ate kalau mampu
bersedia
buat ape tunggu lagi??
ye tak??
apa korang kata??